autor: Patrycja Paradowska
Chrapanie to dość powszechna i trochę wstydliwa przypadłość, która bywa często bagatelizowana. Chrapanie samo w sobie nie jest chorobą, jednak warto zachować czujność, ponieważ u co 10 osoby, która regularnie chrapie, rozwija się bezdech senny, który objawia się krótkotrwałym zatrzymaniem lub znacznym spłyceniem oddechu podczas snu. Takie krótkie zatrzymania oddechu mogą pojawiać się od kilku do nawet kilkudziesięciu razy w ciągu każdej godziny snu. Do najważniejszych czynników ryzyka bezdechu sennego należą: wiek (> 40 lat u mężczyzn oraz >50 lat u kobiet), nadwaga i otyłość, skrzywiona przegroda nosa, przewlekły alergiczny nieżyt nosa, przerośnięte migdałki podniebienne, przyjmowanie leków nasennych i uspokajających oraz niedoczynność tarczycy. Chociaż objawy choroby występują podczas snu i w nocy, to ich konsekwencje mogą wpływać na prawidłowe funkcjonowanie organizmu również w ciągu dnia. przewlekłe zmęczenie i nadmierna senność, zaburzenia pamięci i trudności z koncentracją uwagi, bóle głowy często występujące tuż po przebudzeniu, stany obniżonego nastroju oraz depresja, nadmierne rozdrażnienie lub apatia, spadek libido a nawet impotencja, trudne do wyregulowania nadciśnienie tętnicze (występuje u ponad 50% chorych) 2-4 razy zwiększone ryzyko choroby wieńcowej i zawału serca, większe ryzyko udaru mózgu, refluks żołądkowo-przełykowy, zwiększone ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2, rozwój zespołu metabolicznego, częstsze wypadki komunikacyjne (pacjenci z bezdechem sennym nawet 7 krotnie częściej są sprawcami wypadków spowodowanymi nadmierną sennością) Głośne i często przerywane chrapanie podczas snu, przerwy w nabieraniu powietrza, wiercenie się podczas snu (wzmożona aktywność ruchowa), nocne poty, duszność połączona z nagłymi wybudzeniami ze snu, częste korzystanie z toalety w nocy, ból w klatce piersiowej oraz uczucie kołatania serca, bezsenność, suchość w jamie ustnej, zgaga. Konsekwencje nieleczonego bezdechu sennego są bardzo poważne, dlatego jeśli podejrzewamy u siebie tę chorobę warto udać się do lekarza, który zdiagnozuje przyczynę oraz wdroży odpowiednie leczenie. W znieczuleniu miejscowym specjalista laryngolog wprowadza w przerośniętą małżowinę lub podniebienie miękkie cieniutką elektrodę, przez którą płyną fale radiowe o wysokiej częstotliwości. Powoduje to ablację, skrócenie włókien, zmniejszenie przerostów. Nos staje się drożny, podniebienie jędrne. Po zabiegu pacjenci czują się dobrze i wracają do normalnej aktywności. Do najczęstszych powikłań bezdechu sennego należą:
Jakie objawy towarzyszą bezdechowi sennemu?
Przy łagodnych postaciach bezdechu sennego często wystarczające do opanowania choroby okazują się drobne zmiany w stylu życia, takie jak regulacja masy ciała, włączenie do codziennej rutyny aktywności fizycznej, rezygnacja z palenia tytoniu i picia alkoholu, czy regulacja rytmu dobowego.
W poważniejszych przypadkach bezdechu stosuje się specjalne maski ułatwiające oddychanie podczas snu oraz leczenie chirurgiczne. Do tej pory mieliśmy do dyspozycji chirurgię konwencjonalną, która wiązała się koniecznością pobytu w szpitalu, bólem, możliwością krwawienia. Obecnie dysponujemy metodą chirurgiczną z zastosowaniem fal radiowych, która minimalizuje ryzyko bólu, krwawienia . Nie powoduje uszkodzenia tkanek.Przebieg zabiegu z wykorzystaniem fal radiowych:
